Homeรีวิวเกาหลีชีวิตประจำวันผมไม่มีพ่อ...ไม่ได้หมายถึงผมไม่มีใคร

ผมไม่มีพ่อ…ไม่ได้หมายถึงผมไม่มีใคร

นานแล้วครับ ที่ผมไม่มีวันรู้เลย ว่าความรักความอบอุ่นแบบ “พ่อลูก” มันเป็นยังไง
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่ผมเองก็ปฏิเสธไม่ได้ ผมตอบไม่ได้ และรู้สึกไม่ได้หรอกครับ

คุณแม่และคุณพ่อครับ
คุณแม่และคุณพ่อครับ

คุณพ่อผมเสียชีวิตด้วยโรคเส้นเลือดในสมองแตก เมื่อวันที่ 28 พฤษภาคม 2539
ตอนนั้นคุณพ่อของผมก็ 29 ปีครับ ในขณะที่ผมนั้นก็แค่ 2 ขวบจะ 3 ขวบในเร็วๆนั้น

ภาพเดียวที่มีอยู่ในหัวของผม คือภาพที่ผมสองพ่อลูกเดินถือขวดเบียร์ด้วยกัน
ตอนไปเที่ยวที่ไหนสักแห่ง ผมไม่สามารถจดจำเสียงของคุณพ่อ หรือทุกๆอย่างที่เป็น
รายละเอียด หากไม่ได้เห็นจากรูป แต่ภาพนั้นคือภาพเดียวที่ยังอยู่ในหัวของผม
ซึ่งก็ไม่ทราบครับว่า จดจำมาได้ถึงวันนี้ยังไง

คุณพ่อเป็นคนเชื้อสายจีนครับ คุณแม่เล่าให้ฟัง
ก่อนที่คุณพ่อจะเสียชีวิต คุณพ่อทำงานหนักมาก แต่ผมก็ไม่ทราบครับว่าทำงานอะไร
คุณแม่บอกว่าคุณพ่อประกอบอาชีพธุรกิจส่วนตัว ส่วนคุณแม่เองก็เป็นพยาบาล
ทำงานในโรงพยาบาลสมัยนั้น คุณแม่เล่าให้ฟังว่าอยู่ดีๆท่านก็ฟลุบ สลบลงไปเลย

ความสุขของคุณแม่ที่มีเพียงได้ไม่นาน กับคนที่ตัวเองรัก การสูญเสียของผมและ
ครอบครัว ถือเป็นจุดเปลี่ยนหนึ่งในชีวิตที่ต้องเปลี่ยนการดำเนินชีวิตแบบก่อนๆ
คุณแม่เป็นคนที่ขยัน และแสวงหากิจกรรมอะไรทำโดยตลอด โดยเฉพาะเรื่องการ
ทำมาหากิน ยอมรับว่าแม่เป็นที่หนึ่งเลย แม่สามารถสร้างรายได้มากกว่าหนึ่งช่องทาง
และผมก็ได้นิสัยพวกนี้ล่ะ มาจากแม่ แต่ขยันนี่อาจจะไม่ใช่ (ฮา)

ผมอยู่กับแม่และน้อง ทั้งครอบครัวเรามีกันแค่นี้ แม่สอนผมโดยตลอด ดุ จนเป็นนิสัย
และด้วยอุปนิสัยส่วนตัวของผมคือ ผมจะเก็บทุกถ้อยคำแล้วจำตลอด แม่ก็ย้ำอยู่เสมอว่า
ชีวิตของเราจะไปเหมือนคนอื่นไม่ได้ แม่ทำงานคนเดียว ก็อย่าเป็นภาระให้แม่ให้มาก

การเป็นแม่นั้นเป็นหน้าที่ค่อนข้างหนัก แต่การเป็นทั้งพ่อทั้งแม่สิหนักกว่า เป็นประโยคหนึ่ง
ที่แม่ได้เขียนลงในวารสารของโรงเรียน ตอนที่แม่ได้รับรางวัลแม่ดีเด่นของโรงเรียน
ปีการศึกษานี้ ลองนึกเล่นๆครับว่า ถ้าเกิดคนๆหนึ่ง ต้องผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ในระยะเวลาพร้อมๆ กัน
กับค่าการเรียนของลูกอีกสองคน ค่าสาธารณูปโภค และทุกๆอย่าง คนที่รับผิดชอบคือ
คนๆเดียวกัน กับข้าราชการเงินเดือนสองสามหมื่น แถมโดนหักค่านู่นค่านี่ สรุปรวมๆแล้ว
แทบไม่เหลืออะไรครับ แต่ที่พวกเราอยู่ได้เพราะผมได้แม่เป็นคนขยันนี่ล่ะ

ผมฝากให้อีกหลายๆคนที่คุณพ่อยังมีชีวิตอยู่ รักท่านให้มากๆนะครับ ผมไม่มีโอกาสแบบนั้นแล้ว
วันนี้ผมไม่รู้สึกอะไรจริงๆกับวันพ่อ แต่ผมรู้สึกอย่างเดียวคือรักแม่ให้มากๆ
วันนี้ผมไม่มีพ่อ แต่ก็ผมก็ยังมีคุณแม่ ผู้เป็นทั้งพ่อและแม่ ผมไม่ได้ไม่มีใคร
ทุกวินาทีขอใช้ชีวิตให้มีค่าที่สุดกับแม่ และน้องชายของผมครับ

สุขสันต์วันพ่อครับ 🙂

บทความที่เกี่ยวข้อง

ติดตามเรื่องอื่นๆ