Homeรีวิวเกาหลีชีวิตประจำวันออกงาน ตอนที่ 1 : แข่งหุ่น สสท.

ออกงาน ตอนที่ 1 : แข่งหุ่น สสท.

หายหน้าหายตา ใช้เวลาไปกับการพัฒนาหุ่นยนต์อยู่ครับ เรื่องของเรื่องคือ มีงานที่ให้ทำหุ่นยนต์
เป็นหุ่นยนต์เล่นละคร ฟังแล้วอาจจะดูแปลกๆ ผมก็เพิ่งมาเข้าใจว่ามันคืออะไร

ช่วงปิดเทอมที่แล้ว อาจารย์เรียกให้เข้าไปอบรมที่กรุงเทพฯ ที่สสท.​ (สถาบันส่งเสริมเทคโนโลยี
ไทย-ญี่ปุ่น
) เพื่อทำความเข้าใจในการส่งโครงเข้าไปประกวด หัวข้อปีนี้ก็คือ “หุ่นยนต์ส่งเสริมการ
ท่องเที่ยวไทย
” ฟังแล้วก็ไม่รอช้า จับกลุ่มทำงานกัน

ด้วยเหตุที่มันเป็นช่วงปิดเทอม รุ่นน้องบางคนก็ไปเที่ยวต่างประเทศ บางคนก็ต่างจังหวัด ทำให้รอบ
ที่ให้ส่งเป็นเหมือนนำเสนอโครงการ ต้องเขียนโครงคนเดียวอย่างไร้ไอเดีย แต่โชคดีเหลือเกิน ดัน
ได้คะแนนเป็นลำดับที่ 5 จาก 50 กว่าทีม (คัดเหลือ 10) ก็เริ่มมีความหวัง ว่าโครงผ่านแล้ว

เวลาก็บีบเข้ามาเรื่อยๆ สุดท้ายได้ทำจริงๆจังๆ ยอมรับก็ 4-5 วันก่อนแข่ง และกลับบ้านค่ำทุกคืน
เพราะงานเป็นงานเมกกะโปรเจ็กต์ แต่ด้วยความที่บริหารเวลากันไม่ดี เลยต้องมีการทำ OT เกิดขึ้น
(555) เป็นอะไรที่ไม่เข้าท่ามาก กลับบ้านพร้อมรุ่นน้องตลอด (รถเมล์หมด)

รุ่นน้องทำหุ่นยนต์ยิมนาสติก เอามาดัดท่าแล้วให้มันเล่นเต้นตามเพลง
รุ่นน้องทำหุ่นยนต์ยิมนาสติก เอามาดัดท่าแล้วให้มันเล่นเต้นตามเพลง

งานที่ทำ เป็นงานไอเดียอาจารย์แล้วเอามาต่อยอดอีกที คือไม่ต้องทำฉากมาก ให้ทำเป็นทีวีมาซ้อน
อยู่ข้างหลัง แล้วทำ Background ด้วย Flash เพราะมันดูเคลื่อนไหว dynamic ดี ก็เลยให้น้องเก่ง
Flash (@togetherway , @noodlekung) มารับผิดชอบส่วนตรงนี้

ส่วนผมเอง รับผิดชอบสคริปต์ทั้งหมด เป็นคนนำเสนอในวันนั้น เล็กๆน้อยๆ ก็ต้องทำหมด ตั้งแต่
เลื่อยฉลุ ยัน ทำฉากโรงละคร (ที่มันเป็นลูกฟูกติดทีวีที่เห็นในรูป)

ประกอบฉาก ยักษ์หมุนคอได้นะ
ประกอบฉาก ยักษ์หมุนคอได้นะ

วันที่ 29 กรกฎาคม : เดินทาง

ก็เริ่มเดินทางจากโรงเรียนไปพักที่ โรงแรมบางกอกรามา (บ้านสิริ) เลย

พัฒนาการ 50 ไปหน่อย ก็เป็นบ้านพักเป็นหลังๆ บรรยากาศดีมาก อารมณ์รีสอร์ท มีสระว่ายน้ำ
ฟิตเนส มุมพระ โอเคเลยอะ ยกนิ้วให้ (ที่ว่ามา ลืมถ่ายรูปหมด)

dsc09029

dsc09031

แถวนั้นอาหารการกินก็โอเคนะ มันใกล้ผับที่ชื่อซินดี้และลัดดาร้านอาหารที่อร่อยๆแถวนั้นดี จะให้
แนะนำก็ ร้านเป็ดย่างพัฒนาการ หรือไงนี่แหละ โอเค ใช้ได้

คืนนั้นไม่มีอะไรมาก ผมต้องจัดการสคริปต์ให้เสร็จ (จวนมาก จะแข่งอยู่ละ – -)

วันที่ 30 กรกฎาคม : งานงอก

งานเข้าตั้งแต่เช้า วันนี้เป็นวันนัดส่งสคริปต์ครับ อุตส่าห์แบกเครื่องพิมพ์มาจากที่รร. แต่ไม่สามารถ
พิมพ์ได้ เพราะได้แผ่น driver มาผิด เลยหาทางในการต่อเน็ตหลายครั้ง สุดท้ายต้องไปพึ่งเน็ตของ
โรงแรมในราคา 75 นาที 100 บาท มาดาวน์โหลดไดร์ฟเวอร์ (ทุ่มมาก)

ทั้งวันนี้ก็หมกมุ่นในการทำสคริปต์และทำ Flash ซึ่งเป็น Background ใหม่ รวมไปถึงกลไกของ
หุ่นยนต์ด้วย ซึ่งหนักใจพอสมควร (พรุ่งนี้แข่ง) และเชื่อว่าขาดการซ้อมมากๆ

ทำงานด้วยความเคร่งเครียด
ทำงานด้วยความเคร่งเครียด
บังคับการเคลื่อนไหวด้วยจอยสติ๊ก PS
บังคับการเคลื่อนไหวด้วยจอยสติ๊ก PS (ส่วนหนึ่งของงาน)
@togetherway ผ่อนคลายด้วยการ sit-up
@togetherway ผ่อนคลายด้วยการ sit-up

วันที่ 31 กรกฎาคม : งานเข้า

เดินทางออกจากที่พักประมาณ 07.30 น. ไปที่เดอะมอลล์บางกะปิครับ เราแบกจอ LCD ตัวใหญ่ๆ
กับฉากเยอะแยะใส่รถตู้ไป ลักษณะการแข่งขันก็คือ มีการแข่งขันหลากหลายมากในงานนี้

ไม่ว่าจะเป็นการแข่งขันหุ่นยนต์ประเภทอุดมศึกษา มีโจทย์มาหลากหลายมาก อันนี้ไม่ค่อยได้
ติดตามเท่าไร อีกประเภท ก็จะเป็นพวก Robo-Gymnastic อันนี้ให้เราดัดท่าหุ่นยนต์ ให้มันเต้น
ตามหลักยิมนาสติกประกอบเพลง Robo-Knight ให้ทำหุ่นยนต์ไปนำเจ้าหญิงกลับมา ก็ลักษณะ
ให้ไปคีบ นั่นแหละกระมัง (ดูภาพประกอบ) และสุดท้ายก็คือ หุ่นยนต์เล่นละคร

การแข่งขัน Robo-Knight
การแข่งขัน Robo-Knight

ผมเองก็ไปติดตั้งเครื่อง ประกอบหุ่นระหว่างรอการแข่งขันครับ เราซ้อมน้อยมากๆ ผมเองก็ตื่นเต้น
ด้วยความที่ไม่พร้อม ก็ได้แต่แอบซ้อมกัน

dsc09067

อาจารย์ถ่ายวิดิโอไว้ครับ แต่ยังไม่เห็นต้นฉบับเลย ไว้มีโอกาสจะมาอัพโหลดวิดิโอให้ชมครับ
เมื่อถึงเวลาแข่ง (ได้ลำดับที่ 4/10) ผมเองก็เตรียมพร้อมกับรุ่นน้อง เคลื่อนย้ายทีวี LCD นี้มา
ทีมที่ 3 จบลง ทีมพวกผมเข้าไป รีบเคลื่อนย้ายของอย่างรวดเร็ว เสียบปลั๊ก เปิดคอม มีเวลาให้
ติดตั้งทั้งหมด 7 นาที พร้อมแสดง ด้วยความที่กลัวว่าจะไม่ทันเวลา เลยเริ่มให้เขาจับเวลา และ
ติดตั้งอุปกรณ์ (อุปกรณ์เยอะมากกก..)​ ผมเป็นคนยกทีวีกับรุ่นน้องด้วยความที่เรามีแรงน้อยกัน
มาก บวกกับ ข้าวเที่ยงไม่ได้กิน (อันนี้ข้ออ้าง 55) จึงทำให้เกือบทำทีวีล้มมาซะงั้น สร้างความ
ตื่นเต้้น ให้กรรมการและคนดูเป็นอย่างมาก อุปกรณ์ที่ติดกับจอหลุดหมด ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้า
อย่างรวดเร็วมากในเวลานั้น (ทุกคนลุ้นหมด)

ในเวลานั้น ผมจึงนำเสนอเกินเวลา และมือสั่นสุดๆ

เป็นอะไรที่ไม่คิดว่าจะเจอ

LCD สุดหนัก
LCD สุดหนัก

ผลการแข่งขันจึงไม่มีติดลำดับครับ แต่ต้องเข้าใจเกี่ยวกับการแสดง ว่าโรงเรียนอื่นค่อนข้างพร้อม
และมีการแสดงประกอบด้วย ซึ่งเป็นจุดอ่อนที่รร.ไม่สามารถทำได้ เพราะไม่มีใครมีความสามารถ
ทางด้านนี้ (ยกเว้นกะเทย)

ผมกับหุ่นยนต์
ผมกับหุ่นยนต์
ผลงานของโรงเรียนสวนกุหลาบนนทบุรี (ที่ 1 หุ่นยนต์เล่นละคร)
ผลงานของโรงเรียนสวนกุหลาบนนทบุรี (ที่ 1 หุ่นยนต์เล่นละคร) สังเกตหัวพี่เบิร์ด
เจอดร.ชิต เหล่าวัฒนา โดยบังเอิญเลยขอเก็บภาพซะหน่อย ท่านบอกจำผมได้นะ (ตอนที่ผมไปออกสมรภูมิไอเดีย)
เจอดร.ชิต เหล่าวัฒนา โดยบังเอิญเลยขอเก็บภาพซะหน่อย ท่านบอกจำผมได้นะ (ตอนที่ผมไปออกสมรภูมิไอเดีย)

โรงเรียนก็นำรางวัลที่ 3 มาสำหรับ Robo-Gymnastic ครับ (ของรุ่นน้อง) ผมเองก็แลกประสบการณ์
การทำงานแบบนี้มามากมาย การที่ไม่วางแผนการทำงาน ซึ่งเป็นอะไรที่ทำให้เรา นึกอยากไป
ปรับปรุงให้ในการทำงานมากขึ้น งานแบบนี้ใช้เวลาน้อยไม่ได้ ก็ต้องขอน้อมรับและจำไว้เป็นบทเรียน

บทความที่เกี่ยวข้อง

ติดตามเรื่องอื่นๆ