สวัสดีครับ ตลอดระยะเวลา 3 วันที่ผ่านมา ผมเดินทางเข้ากรุงเทพฯ กับโรงเรียนครับ ซึ่งที่โรงเรียน
ก็มีโครงการ มีกิจกรรมไปแข่งขันในงานนี้ด้วยเหมือนกัน ผมกับรุ่นพี่อีกคนนึงชื่อพี่ตาล ไปแข่ง
ลินุกซ์กับผม เราเดินทางเช้าวันศุกร์ ล้อหมุนตี 5 (แต่ผมมาช้า เลทไป 15 นาที :P) จากโรงเรียน
ถึงพารากอน ก็ประมาณ 9 โมงครับ
ผมเองขออาจารย์รับผิดชอบกล้องวิดิโอ เพราะว่าส่วนตัวอยากจะถ่ายอะไรดีๆ มาฝากคนอ่านบล็อก
ของผมด้วยล่ะครับ ครั้งนี้จะพิเศษหน่อย อยากให้บรรยากาศการแข่งขันในเวทีระดับประเทศ มีมา
เป็นวิดิโอ จะได้เห็นเหมือนกับที่ผมเห็นครับ
เข้างานมาจากประตูทางออก ก็เจอบูธของกิจกรรมการแข่งขันระบบปฏิบัติการลินุกซ์แห่ง
ประเทศไทยเลยครับ รอบเช้าเป็นรอบนักเรียนที่แข่งแบบ Client (Linux TLE) ก็เจอเพื่อนๆ ที่
รู้จักแข่งด้วยเยอะแยะ เห็นหน้านิ่ว คิ้วขมวด ทำกันอย่างเคร่งเครียดครับ ผมก็แอบๆถ่ายไปบ้าง
กรรมการก็รุมแต่โต๊ะเบอร์ 1 ซึ่งเป็นของน้องวิน (@willwill) ที่เป็นตัวเต็งตั้งแต่ปีที่แล้ว
(ดูรูปภาพได้จากกล้องกลางของการแข่งขัน NLC)
ระหว่างนี้เป็นเวลาที่ผมเตรียมตัวครับ แต่ผมก็ไม่เตรียมตัว เดินชมงานเล่นไปเรื่อยครับ ปีนี้
ในส่วนของรอยัล พารากอน ฮอลล์ ก็ถูกจัดเอาเวทีไว้ข้างหน้างาน เพื่อเสียงไม่ไปรบกวนกิจกรรม
และข้างในก็จะมีแต่การแข่งขันครับ มาดูการแข่งขันของบูธโรงเรียนผม ซึ่งผมเองก็ติดตาม
การทำงานของพี่เขาเป็นระยะๆครับ สำหรับโครงงาน “ผลึกผนึกมาร (Crystaxis)” ซึ่งเป็นหนึ่ง
ในโครงงานประเภทซอฟต์แวร์เพื่อความบันเทิง ทีมงานมีทั้งหมด 3 คน ด้วยกันครับ
เกมเป็นเกมแนว RPG ครับ ซึ่งพี่เขาใช้ระยะเวลาถึง 1 ปี ในการพัฒนามา ตัวเกมสามมิติ ที่ผมเอง
ก็ทึ่งในความสามารถพี่เขาจริงๆครับ ทำงานกันแบบบริษัทพัฒนาเกมเลย เนื้อเรื่องเขาก็น่าสนใจ
ดีครับ เรียกได้ว่าคุ้มค่ากับที่รอคอย และก็สมกับที่ได้รางวัล ชนะเลิศ ในการแข่งขันประกวด
ซอฟต์แวร์เพื่อความบันเทิงในครั้งนี้จริงๆ ถือเป็นครั้งแรกของโรงเรียนเช่นเดียวกันครับ ที่ได้รับ
รางวัลนี้
อีกฝ่ังนึง คือ บูธของโรงเรียนผมเช่นกัน ที่ทำโครงงานซอฟต์แวร์ในประเภทประยุกต์การใช้งาน
ที่เป็นอุปกรณ์ในการคัดแยะขยะระหว่างโลหะและพลาสติก และหากผู้ใช้นำขยะมาทิ้งจะได้รับ
เหรียญความดี ซี่งเป็นของตอบแทนเพื่อใช้ไปแลกในการทำกิจกรรมของโรงเรียน สามารถรายงาน
ผลการทำงานผ่าน Bluetooth ได้ นี่ได้รองชนะเลิศ ในการแข่งขันประเภทนี้ครับ
ผมเองก็อย่างที่กล่าวไว้เบื้องต้นแล้วครับว่า ผมแข่งลินุกซ์ ซึ่งเป็นรอบนักเรียน Server ส่วนตัวไม่ได้
ใกล้ชิดอะไรกับ Server มาก่อนเลยแม้แต่น้อยครับ แต่ปีนี้เหตุผลที่ลงสมัครรอบนี้ เพราะว่ารุ่นพี่
ที่โรงเรียนผมที่สนิทกันที่เขาเข้ามาแข่งขัน เขาจะต้องมาลงแข่งในประเภทนี้ เนื่องจากว่าอยู่ชั้น ม.5
ซึ่งไม่สามารถแข่งประเภท Client ได้ ก็เลยขอลงเป็นเพื่อน เพื่อที่จะได้ช่วยกันติว ทำให้ผมแทบว่า
ทำไม่ค่อยได้ถึงไม่ได้เลย ในการแข่งขันครั้งนี้ ก็เลยนึกไปถึงการแข่งขันลินุกซ์ครั้งแรกของผม
ในปี 2007 ที่ผมเองก็ไปลองข้อสอบในรอบ Client เหมือนกัน (อารมณ์เดียวกันเลย คือบางเรื่อง
เราก็ไม่รู้จริงๆ)
ในการแข่งขันมีทั้งหมด 3 ยกครับ ยกแรกเป็นการแข่งขันทายคุณสมบัติ ของโปรแกรม/บริการ
ต่างๆที่อยู่ใน Linux SIS โดยจะให้นักเรียนแย่งกันกดปุ่ม เพื่อมีสิทธิ์ในการไปขอเลือกข้อเพื่อเปิด
ดูคุณสมบัติ (เหมือนรายการแฟนพันธ์แท้เลย) ถ้าตอบได้ จะได้ 5 4 3 2 คะแนนตามลำดับ (ถ้า
เป็นคนแรก เปิดคนแรกตอบได้เลย ได้ 5 คะแนนครับ) ตอบผิด -2 ไม่ตอบ -1 ครับ เรียกได้ว่า
เป็นสีสันของปีนี้ เพราะเป็นปีแรก ทำฮาเหมือนกันครับ บางคุณสมบัติที่ไม่ช่วยอะไรก็มี มาแบบฮาๆ
พวก เกี่ยวกับระบบเครือข่าย , มีไฟล์คอนฟิกอยู่ใน /etc ฯลฯ
ยกที่ 2 เป็นเรื่องของจิ๊กซอ ครับ ในการแข่งขันก็จะมีภาพข้างหลังเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมและ
บริการใน Linux SIS เช่นเดียวกัน
และยกที่ 3 ยกสุดท้าย เป็นเรื่องของการตอบคำถามความรู้ทั่วไป 45 ข้อครับ จะเหมือนกับปีที่แล้ว
ที่มีให้กดปุ่มแย่งกันตอบ เมื่อเห็นคำถาม สัญญาณให้กดปุ่มพร้อม ก็เริ่มเลยครับ ตอบได้ก็ตอบเลย
ตอบไม่ได้ก็ต้องพึ่งเครื่องกันหน่อยล่ะครับ
เรียกได้ว่าสนุกไม่แพ้การแข่งขันประเภทอื่นๆ จริงๆล่ะครับ ส่วนผมหลังจากแข่งเสร็จก็ทำหน้าที่
เป็นคนดำเนินรายการต่อ จริงๆแล้วผมไม่อยากเรียกมันเป็นรายการหรอก ผมเองอยากจะนำเสนอ
เนื้อหาที่มันดูแปลกใหม่มากกว่า ให้กับผู้อ่านบล็อกของผมครับ อยากจะให้คุณผู้ชมเห็นอะไร
มากกว่ารูปภาพ ดูเป็นวิดิโอมันซะเลย ซึ่งผมเองก็ใช้ความพยายามในการขอยืมกล้องวิดิโอของ
โรงเรียน มาถ่ายทำ สัมภาษณ์ ผลงานต่างๆ ตลอดระยะเวลา 3 วันนี้ครับ
ความตั้งใจของผมคือ ผมอยากสัมภาษณ์คนเก่งๆ ผลงานเด็ดๆ เจ๋งๆ ที่ได้รับรางวัล ผมเองก็ยินดี
และชื่นชมในความสามารถและความตั้งใจกับทุกคนนะครับ ทุกคนในเวทีนี้ถือว่าสุดยอดมาก
และผมเองก็อยากจะให้ผู้อ่านได้ฟัง ได้เห็นคนเก่งๆ เหมือนกับที่ผมเห็นด้วย อยากให้ได้ฟังแนวคิด
หรือแรงบันดาลใจ อะไรที่ทำให้เขาอยากคิดอยากจะสร้างสรรค์ผลงานจนกระทั่งได้รับรางวัล
ผมอยากให้ประสบการณ์พวกนี้ล่ะครับ เป็นแรงบันดาลใจให้ผู้อ่าน อยากแข่ง อยากคิด ส่งผลงาน
เข้ามาร่วมแข่งขัน หรือว่าสร้างสรรค์ชิ้นงานใหม่ๆ จากแรงบันดาลใจของผู้อ่านครับ
เช่นเดียวกันกับผมเองที่ก็มีแรงบันดาลใจจากผู้อ่าน ที่นำเสนอข้อคิดเห็นให้กับผมเรื่อยๆ เป็น
กำลังใจให้เรื่อยๆ ผมเองก็มีแรงที่อยากจะทำอะไรเพื่อผู้อ่าน ด้วยการนำเสนออะไรพิเศษๆ ซึ่งก็
อย่าลืมติดตามความตั้งใจชิ้นนี้ของผมด้วยแล้วกันครับ
สุดท้าย Framekung.com ขอแสดงความดีใจกับผู้เข้าแข่งขันทุกท่าน ทุกรายการ ผู้ที่ได้รับรางวัล
ในแต่ละรายการ ถือว่าท่านสุดยอด และขอเป็นกำลังใจให้อย่าหยุดคิด ให้พัฒนาผลงานต่อๆไป
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ
ปล. เพิ่งมีโอกาสได้ไป True Urban Park ครับ ที่ร้านเขาโอเคเลยนะ กว้างขวาง ตรงที่มัน
เหมือนจอ แต่มันก็ไม่ใช่จอ (ไม่รู้จะเรียกอะไร) ที่มันเป็นกระดาษพลิกเป็นข้อความนั่น ก็เจ๋งไอเดีย
สุดยอดเลย แต่สุดยอดกว่า ก็คงเป็น iPhone ล่ะ ก็ไปเดินเล่นไปเล่นมา 2-3 รอบ กิเลสพุ่งงง…