Homeรีวิวเกาหลี"ซอชนมาอึล" หมู่บ้านเกาหลี ท่องเที่ยวไปในถนนสายวัฒนธรรม

“ซอชนมาอึล” หมู่บ้านเกาหลี ท่องเที่ยวไปในถนนสายวัฒนธรรม

14.4.23

seochon-village-framekung

หลังจากสอบกลางภาคเสร็จ ผมก็มีแผนหาที่แถวในโซล
หาไปเรื่อยๆในเน็ต ก็ไปพบกับที่หนึ่ง
บริเวณตรงนี้ อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากพระราชวังคยองบก
จะว่าติดกันเลยก็ได้
เป็นหมู่บ้านคนเกาหลี เป็นถนนสายวัฒนธรรม
ที่คงความดั่งเดิมของเกาหลีไว้

“ซอชนมาอึล (서촌마을)”

เดินมาแถวนี้…ให้สังเกตป้ายร้านค้าต่างๆ
ขนาดป้ายชื่อร้านแต่ละร้าน ที่เดิมเป็นภาษาอังกฤษ
ก็ถูกเปลี่ยนให้เป็นภาษาเกาหลีบนฟอนต์เก๋ๆ คงคอนเซ็ปต์เดิมร้าน

ร้าน "เอตวีดึ เฮาส์" (Etude House) ที่คนไทยชอบเรียก อีทูดี้ หรือหนักๆหน่อยก็เป็น อีตู้สสส นี่ .. ก็กลายเป็นภาษาเกาหลี จริงๆ มันไม่ได้อ่านอีทูดี้อะไรเลยครับ มันอ่านว่า เอตวีดึ !!
ร้านเครื่องสำอาง “เอตวีดึ เฮาส์” (Etude House) ที่คนไทยชอบเรียก อีทูดี้ หรือหนักๆหน่อยก็เป็น อีตู้สสส นี่ .. ก็กลายเป็นภาษาเกาหลี จริงๆ มันไม่ได้อ่านอีทูดี้อะไรเลยครับ มันอ่านว่า เอตวีดึ !!
หรือจะเป็นร้านไอศกรีมอย่าง บาสกิน ร้อบบิ้นส์ ก็ถูกเขียนเป็นภาษาเกาหลีว่า "เพ"ซึคิน "รา"บินซึ !! เป็นที่มาที่คนเกาหลีย่อชื่อร้านนี้สั้นๆว่า 배라 (เพ-รา)
หรือจะเป็นร้านไอศกรีมอย่าง บาสกิน ร้อบบิ้นส์ ก็ถูกเขียนเป็นภาษาเกาหลีว่า “เพ“ซึคิน “รา“บินซึ !! เป็นที่มาที่คนเกาหลีย่อชื่อร้านนี้สั้นๆว่า 배라 (เพ-รา)

ก่อนที่เราจะไปตะลุยเข้าไปในหมู่บ้าน
กองทัพต้องเดินด้วยท้อง

ผมไปสะดุดกับร้านไก่ร้านนึง ที่ดูท่าแล้วจะไม่ใช่ไก่ธรรมดา
มันเป็น “ไก่อบ…
ฟังดูแล้วเหมือนจะธรรมดา
แต่ที่เกาหลีถ้าพูดถึงไก่ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นไก่ทอด ไก่ชิ้นเล็กๆแล้วก็ไป
ราดซอส ใส่หัวหอมอะไรไปด้วย นึกหาร้านไก่ธรรมดา ไก่ย่างแบบบ้านเรา
ยากหน่อยล่ะ

ร้านนี้ชื่อร้านว่า “오븐에 빠진 닭” 
โอ-บึ-เน-ปา-จิ้น-ตั๊ก แปลว่า “ไก่ตกลงไปในเตาอบ”

เพิ่งมาเห็นว่า ถ้าเอาคำบางคำออก มันจะอ่านได้ว่า 오빠 닭 หรือ "ไก่พี่ชาย" ได้อีกด้วย ...
เพิ่งมาเห็นว่า ถ้าเอาคำบางคำออก มันจะอ่านได้ว่า 오빠 닭 (โอ-ป้า-ตั๊ก) หรือ “ไก่พี่ชาย” ได้อีกด้วย …
ให้ตายสิ...ไก่เป็นไก่ นี่คือไก่เป็นชิ้นๆ มันอาจจะดูธรรมดามากเมื่ออยู่ที่ไทย แต่บางทีรสชาติแบบนี้เราก็โหยหา
ให้ตายสิ…ไก่เป็นไก่ นี่คือไก่เป็นชิ้นๆ มันอาจจะดูธรรมดามากเมื่ออยู่ที่ไทย แต่บางทีรสชาติแบบนี้เราก็โหยหา
อีกสักรูป... ไก่เสิร์ฟพร้อมกับน้ำจิ้มไก่ ที่บอกว่ามันคือน้ำจิ้มไก่จากไทยก็ว่าได้, มัสตาร์ด และหัวไชเท้าดอง
อีกสักรูป… ไก่เสิร์ฟพร้อมกับน้ำจิ้มไก่ ที่บอกว่ามันคือน้ำจิ้มไก่จากไทยก็ว่าได้, มัสตาร์ด และหัวไชเท้าดอง มื้อนี้หมดไป 15,000 วอน ถือว่าราคามาตรฐานไก่ที่นี่ครับ

ตำแหน่งของร้านนี้ ตั้งอยู่เหมือนเป็นประตูชัยก่อนเดินทาง
เพียงออกจากประตู 3 จากสถานี 경복궁 (Gyeongbokgung Station Line 3)
ข้ามถนนมาชั้นสองของร้าน Paris Baguette เป็นที่ตั้งของร้านไก่ร้านนี้
และหลังจากนี้ก็เดินทะลุเข้าซอยเข้าไป ก็จะเป็นทางไปยังหมู่บ้าน

 …

ซึ่งหากเดินเข้ามาเรื่อยๆ ก็จะเห็นบ้านเรือนสมัยก่อน
ปะปนกับแบบบ้านเรือนสมัยใหม่
มีร้านอาหาร ร้านกาแฟน่ารักๆ
โดยเฉพาะร้านกาแฟนี่ … แพ้เลย อย่าให้อยู่ใกล้รัศมีร้านกาแฟนานมาก
เพราะมีโอกาสที่ผมจะเข้าไปนั่งแช่สูง !

seochon-village

seochon-village

 เดินมาอีกหน่อยก็จะเจอกับตลาด “통인시장” (ทง-อิน-ชิ-จัง)
ตลาดนี้เป็นตลาดที่ขึ้นชื่อเรื่อง “ข้าวกล่องคาเฟ่
สายๆตั้งแต่ 11 โมงไปจนถึง 5 โมงเย็น เค้าจะขายคูปองเป็นเหรียญ
โดยเราสามารถไปเดินเลือกหาเมนูที่อยากทาน หรือเครื่องเคียง
ที่จะมาทานเป็นข้าวกล่องได้ ในราคาไม่ถึง 5,000 วอน
แต่ด้วยวันนี้ไปตอนเย็นๆ จึงไม่มีบรรยากาศนี้ให้เห็น จะเป็นขายอาหารแยกขายทั่วๆไป

tongin-market

 ตลาดทงอินนี้เปิดโดยชาวญี่ปุ่น ในสมัยที่เกาหลีตกเป็นเมืองขึ้นของญี่ปุ่น ในปี 1941 หลังสงคราม
ตลาดแห่งนี้จึงกลายเป็นอีกแหล่งที่รวบรวมร้านขายอาหารไว้มากมาย

tongin-market-seoul

ร้านค้าที่ร่วมรายการ "ข้าวกล่องคาเฟ่ (도시락 카페)" จะมีป้ายบอกไว้แบบนี้ครับ
ร้านค้าที่ร่วมรายการ “ข้าวกล่องคาเฟ่ (도시락 카페)” จะมีป้ายบอกไว้แบบนี้ครับ
น้ำชิคเย หรือ ชิคฮเย (식혜) เป็นน้ำข้าวที่พื้นบ้านสำหรับที่นี่ ลองหามาดื่มดู มันหวาน สดชื่นจริงๆครับ
น้ำชิคเย หรือ ชิคฮเย (식혜) เป็นน้ำข้าวพื้นบ้าน รสชาติจะออกหวานๆ

 เข้ามาในถนนก็จะเห็นเป็นบ้านเรือน ร้านค้าต่างๆ
เล็กๆ น่ารักๆแบบนี้เรียงรายกันเป็นแถบเลยครับ

seochonvillage

ร้านที่คุณไม่ควรพลาดเมื่อมาถึงที่นี่
คือร้านขายของทอด และแกงจิเกปลาหมึกที่ขึ้นชื่อ
ร้านนี้ชื่อว่า “남도분식” (นัม-โด-พุน-ชิก)

แต่เสียดายที่ผมพลาดไปกับไก่อบข้างต้นนี้แล้ว
จึงขอไว้เป็นโอกาสหน้า รอบนี้ ถ่ายรูปร้านไว้ก่อน

namdopunchik

seochonvillage

seochonvillage

สุดท้ายปิดด้วยร้านเบเกอรี่อันสุดแสนเลื่องชื่อ
ร้านนี้เค้าเปิดบริการมาได้ 25 ปี ขนมปังที่เจ้าของร้านบอกว่าขึ้นชื่อ
ต้องยกให้ขนมปังหลากไส้นี้ ที่มีทั้ง ข้าวโพด ชีส และผักอื่นๆ
ร้านนี้ชื่อว่า “효자베이커리” (ฮโย-จา-เบ-อิ-คอ-รี่)

hyoja bakery

효자 베이커리

หน้าตาของเจ้าขนมปังหลากไส้นี้ ถาดละ 5,000 วอนครับ
หน้าตาของเจ้าขนมปังหลากไส้นี้ ถาดละ 5,000 วอนครับ

ปิดท้ายด้วยบรรยากาศยามค่ำ ความคึกคักของตลาดอาหาร
ที่เป็นทางเข้าไปยังหมู่บ้านซอชนนี้ครับ
แค่ซอยนี้ซอยเดียวก็เต็มไปด้วยร้านอาหาร สไตล์เกาหลี
ของปิ้งย่าง เสียบไม้ อาหารคาวหวาน ผลไม้ มีเต็มไปหมดเลยครับ

seochonmael

ผมคิดว่า หมู่บ้านซอชนนี้ เป็นอีกหนึ่งบรรยากาศที่อบอุ่น เป็นกันเอง
การใช้ชีวิตแบบออกไปตลาด จับจ่ายซื้อของ
ในใจกลางเมืองกรุงโซล ถือเป็นอะไรที่หลายๆคนอาจจะนึกไม่ถึง
และที่นี่ก็ยังมีวัฒนธรรมเอกลักษณ์เฉพาะตัว อย่างเช่น “ข้าวกล่องคาเฟ”
ถือเป็นสีสันอีกอย่างนึง หากใครที่มีโอกาสได้เดินเข้ามาชมบริเวณ
พระราชวังคยองบกกุง อยากสัมผัสกับประสบการณ์ วัฒนธรรมเกาหลี หมู่บ้านเกาหลี
ตลาดอาหาร เฟรมขอแนะนำ “หมู่บ้านซอชน (Seochon Village)” นี้ครับ

แล้วพบกันใหม่ตอนหน้า
สวัสดีครับ
😀

บทความที่เกี่ยวข้อง

ติดตามเรื่องอื่นๆ