วุ่นวายอีกหนึ่งวัน

วันนี้ก็ไปเรียนตามปกติครับ สภาพร่างกายของผมก็จะเป็นปกติดีแล้ว

วันนี้มีหลายเรื่องครับ

เรื่องแรก ผมจะต้องไปทำหนังสือเดินทาง ที่โคราชก็เพิ่งจะมีรับทำหนังสือเดินทาง
เดิมจะต้องไปทำที่จังหวัดใกล้เคียงอย่างขอนแก่น หรือ กรุงเทพฯ แต่ผมต้องออกมา
ระหว่างเรียนครับ เพราะว่าต้องไปทำในวันธรรมดา เลยสละสองคาบบ่ายไปทำ
พอไปถึงก็จะมีเจ้าหน้าที่ตรวจสอบเอกสารครับ พอแม่ผมมาก็ดันไปเอาสำเนามาครับ
แต่สืบไปสืบมา แม่ผมก็มีแต่สำเนาครับ ใบที่เป็นสำเนาคือใบที่เป็นมรณะบัตรของคุณพ่อ
ซึ่งไม่มีใบจริง จึงทำให้คุณแม่ไปคัดสำเนาที่เทศบาลฯครับ

ไปที่เทศบาลฯ ก็ใช้ระยะเวลาอยู่นานครับ ไม่มีวี่แววจะเจอ พนักงานก็คงสังเกตเห็น
ที่ใบสำเนามรณบัตรคุณพ่อ ที่มีนามสกุลเขียนผิด ในใบมันเป็น สรณาคมณ์ นามสกุล
ของผมคือ สรณาคมน์ ก็เลยทำให้มีเรืองอีกประเด็นหนึ่งไปเลยครับ สุดท้ายต้องไปทำให้
ใบมรณะบัตรนั้น เป็นคนเดียวกันเสียก่อน

แม่ก็เลยติดตามไปทางอาม่าให้ดำเนินการ หาทะเบียนบ้านที่เก่าที่เคยมีชื่อของคุณพ่อผม
และหาทางแฟกซ์มาให้แม่ ทางแม่ก็รอหาร้านแฟกซ์และรับมาครับ จากนั้นแม่ก็จะไปยื่นใหม่
เขาก็หาว่าไม่มีส่วนที่เซ็นต์ยืนยันว่าเป็น คนคนเดียวกัน ซึ่งต้องให้ปลัดอำเภอเซ็นต์กำกับ
มาครับ งานนี้มันเริ่มไม่เกี่ยวกับมรณะบัตรแล้ว แต่เป็นเรื่องของคนเขียนใบมรณะบัตร

สุดท้ายผมก็เสียไป 2 คาบเรียนฟรีครับ ก็ว่าจะหาเวลามาทำกันเอง

ทางญาติฝ่ายพ่อของผมก็ทราบข่าวก็ถามผมกันใหญ่ครับ ว่าทำหนังสือเดินทาง จะไป
ประเทศอะไร ผมก็ยังไม่ได้เขียนบล็อกด้วยก็บอกไว้ก่อนครับ

ช่วงต้นเดือนมกราคม 2552 ผมจะไปค่าย Asia Pacific Robofest Camp 2009
ที่ ประเทศเกาหลีใต้ เป็นค่ายเกี่ยวกับหุ่นยนต์ครับ ก็มีการอบรมและการแข่งขันหุ่นยนต์ด้วย
โดยการแข่งขัน ก็จะมี 3 ประเภทครับ

1. หุ่นยนต์ความคิดสร้างสรรค์ มัธยมต้นและมัธยมปลาย
เป็นการประกวดการประดิษฐ์หุ่นยนต์ตามหัวข้อที่กำหนด ใช้การบรรยายและสาธิตการทำงาน
ของหุ่นยนต์ประกอบคู่มือหรือโปสเตอร์ ต่อหน้ากรรมการนักเรียนทีมละ 1-3 คน ครู 1 คน
(เตรียมหุ่นยนต์ไปเอง)

2. หุ่นยนต์ต่อสู้ ประถม มัธยมต้นและมัธยมปลาย
เป็นการสร้างหุ่นยนต์ต่อสู้กันฝ่ายละ 2 ตัว เพื่อทำลายลูกโป่งที่ติดอยู่ด้านหลังหุ่นยนต์ของคู่ต่อสู้
ผู้ที่ทำลาย ลูกโป่งได้หมดก่อนเป็นผู้ชนะ (แพ้คัดออก) นักเรียนทีมละ 2 คน
(ใช้หุ่นยนต์ของค่ายที่แจกให้นักเรียนคนละ 1 ชุด)

3. หุ่นยนต์เก็บของ ประถมมัธยมต้นและมัธยมปลาย
เป็นการแข่งขันการควบคุมหุ่นยนต์เก็บของภายในเวลาที่กำหนด แข่งขันด้วยหุ่นยนต์ฝ่ายละ 2 ตัว
ผู้ใดทำภารกิจเสร็จก่อนเป็นฝ่ายชนะ (แพ้คัดออก) นักเรียนทีมละ 2 คน
(ใช้หุ่นยนต์ของค่ายที่แจกให้นักเรียนคนละ 1 ชุด)

ช่วงนี้ก็ต้องศึกษาข้อมูลครับ แล้วก็ต้องวอร์มร่างกายกันหน่อย เพราะอุณหภูมิเห็นปีที่แล้ว
บอกมาว่า -16 องศาเซลเซียส ผมก็เสียวๆเหมือนกันครับ ฤดูหนาวบ้านเขาซะด้วย อันนี้เป็นไปได้
จะพยายามเขียนบล็อกให้ได้ครับช่วงนั้น (คิดไปไกลมาก) จะหา plugin ทำ Live Blogging

เรื่องที่สอง วันนี้ไปจ่ายเงินค่าโทรศัพท์มือถือครับ ปกติเป็นลูกค้า dtac ขอชมครับว่า
บริการดีมากๆเลย คือตั้งแต่ต้นทางเดินมาแล้วครับ พนักงานต้อนรับ คอยกดบัตรคิว+หมายเลข
ที่จะชำระ แล้วก็ต้อนรับอย่างดีครับ เชิญนั่งครับ เชิญนั่งค่ะ เป็นประโยคที่มักจะได้ยินทุกครั้ง
บริเวณที่นั่งรอก็มีอะไรให้อ่าน ลุกนั่งสบายครับ แถวนั้นก็มีที่ชาร์จแบตให้ชาร์จด้วย
พอถึงคิว ผมจะไปชำระก็มีพนักงานมาเสิร์ฟน้ำให้ (ถึงแม้ว่าจะใช้เวลาไม่นานในการชำระ)
รู้สึกอบอุ่นมากๆ ชื่นชมไว้เลยครับ

วันนี้ชิวไปอีกวันครับ เพราะว่าโรงเรียนมีกิจกรรมด้วย แล้วก็ภารกิจยังไม่มีอะไรมาก