สวัสดีครับทุกท่านที่มีโอกาสติดตามบล็อกของเฟรม ห่างหายไปนานพอสมควรก็เลยตัดสินใจว่าจะกลับมาอัพบล็อกทันทีที่ไปถึงที่เกาหลีครับ …

อรัมภบท

สาเหตุที่เฟรมต้องมาอัพบล็อกไกลถึงที่เกาหลีก็เพราะว่า เฟรมได้รับทุนรัฐบาลสาธารณรัฐเกาหลีครับ ซึ่งทุนนี้ก็จะเป็นการกระจายโอกาสให้เด็กนักเรียนกว่า 100 คนจาก 62 ประเทศ ได้มาศึกษาในมหาวิทยาลัยในเกาหลี หลายๆมหาวิทยาลัย ซึ่งเราสามารถเลือกได้ครับ โดยเฟรมเลือกศึกษาคณะ Biotechnology มหาวิทยาลัย Yonsei เป็นมหาวิทยาลัยที่จะเรียนในปี 1 และในปีแรกที่ต้องเรียนภาษาเกาหลีครับ โดยได้เรียนภาษาเกาหลีที่มหาวิทยาลัย Sunmoon สำหรับประเทศไทยปีนี้มีนักเรียนที่ได้ทุนนี้ 2 คนครับ มีผมและเพื่อนจากโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา

ความอบอุ่นจากประเทศไทย

ก่อนเดินทาง เฟรมรู้สึกอบอุ่นมากๆครับ เพราะว่าเฟรมได้รับกำลังใจดีๆมากมาย ตั้งแต่ครอบครัวที่มีโอกาสได้เตรียมความพร้อมก่อนไป ท่านผู้อำนวยการโรงเรียน คณะผู้บริหารและคุณครูที่สนับสนุน และอำนวยความสะดวกให้เฟรมและเพื่อนๆ ได้มาอำลากันถึงที่สนามบินก็ถือว่าเป็นกำลังใจก่อนเดินทาง เป็นการสำรองกำลังใจที่ดีเยี่ยม แม้วันนี้มาถึงที่นี่ ก็ยังรู้สึกว่าท้อบ้างเหงาบ้าง แต่เมื่อนึกถึงทุกๆบรรยากาศดีๆเหล่านี้ ก็สู้เต็มที่เลยครับ

ครอบครัว, ท่านผู้อำนวยการโรงเรียน, คุณครู และเพื่อนๆครับ

สัมผัสแรกที่นี่

สิ่งแรกที่รู้สึกว่าแตกต่างอย่างชัดเจน ก็คงเป็นเรื่องอากาศครับ ช่วงที่เข้ามา (วันที่ 29 ก.พ.) ซึ่งเป็นช่วงเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ ก็ยังคงเป็นปลายหนาวอยู่ อุณหภูมิประมาณ 4-6 องศา ก็ได้เตรียมเสื้อกันหนาวที่เพียงพอ และน่าจะสู้กับอากาศที่นี่ได้ หากแต่ว่าฝนก็ยังคงตกอยู่ดี…

เอาจริงๆอากาศยังสบายๆครับ พอสู้ได้ เรามาจากเมืองร้อนชอบอากาศเย็นๆอยู่แล้ว สิ่งที่จะต้องเผชิญสำคัญกว่าสิ่งรอบข้าง นั่นก็คือการที่จะต้องใช้ชีวิตเป็นนักเรียนมหาวิทยาลัย ที่ต้องทำอะไรหลายๆอย่างด้วยตัวเอง การตัดสินใจเป็นของตัวเอง สังคม เพื่อน ที่หลากหลาย โดยเฉพาะของเฟรมที่มาจากหลากหลายที่ หลากวัฒนธรรม ทำให้ต้องเรียนรู้ซึ่งกันและกันครับ

อาหาร

เรื่องอาหารการกิน ที่เคยคิดว่าน่าจะมีปัญหา สุดท้ายก็ไม่ค่อยเท่าไรครับ (เพราะกินไม่เลือกอยู่แล้ว 555) ก็เลยพอจะรับได้กับอาหารแต่ละมื้อ อาหารในมหาวิทยาลัยราคาก็จะค่อนข้างสบายกระเป๋า เริ่มต้นที่ประมาณมื้อละ 4,000 วอน (120 กว่าบาท) อาหารในร้านอาหารข้างนอกก็จะแพงหน่อย เริ่มต้นสัก 6-7 พันวอน

การเรียน

ทุนนี้ดีอย่างนึงครับ คือให้เราได้มาเรียนภาษาก่อน 1 ปี ซึ่งก่อนหน้านี้ เค้าก็ได้มีการส่งหนังสือมาให้เราเรียนด้วยตัวเองเตรียมความพร้อมก่อนมาด้วยเช่นกัน แต่ม.ปลายใกล้จบเอาจริงๆก็มีแต่ยุ่งกับยุ่ง และกิจกรรมหลายๆอย่าง ทำให้ไม่มีสมาธิได้ฝึกมาก่อน แต่เฟรมเชื่อว่าหากใครที่สามารถใช้ภาษาเกาหลีได้ก่อนมา ไม่ว่าจะจากการเรียน การฟังเพลง หรือดูซีรีส์ น่าจะทำให้การเรียนสนุกขึ้นและจำคำศัพท์ได้ง่ายขึ้นด้วยครับ

อาจารย์สอนทุกอย่างเป็นเกาหลีหมดเลยครับ น้อยมากที่จะบรรยายเป็นภาษาอังกฤษ
ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน – -” แต่รุ่นน้องบอกว่าเป็นเรื่องปกติครับ บรรยากาศการเรียนแบบนี้
จะทำให้เป็นเร็วขึ้น (ก็ขอให้มันเป็นอย่างงั้น….)

เรื่องเที่ยวๆ

เนื่องจากว่าปีแรกเฟรมได้มาเรียนภาษาที่มหาวิทยาลัย Sunmoon วิทยาเขต Asan ครับ ซึ่ง Asan ก็เป็นอีกเมืองสำคัญ เพราะว่าเป็นเมืองที่เป็นแหล่งของรถไฟความเร็วสูง KTX ครับ ที่สามารถนั่งรถไฟจากสถานี Choenan-Asan ไปที่ Seoul ได้ ด้วยระยะเวลาเพียงครึ่งชม.เท่านั้น ต่างจากการที่นั่งรถไฟใต้ดินแบบธรรมดา ที่อาจจะต้องใช้เวลาถึง 2 ชม. การคมนาคมที่นี่เป็นอะไรที่สะดวกสบาย มีหลายช่องทาง เท่าที่ลอง ก็เป็นรถบัสกับ subway ครับ

เมื่อไม่กี่วันก่อนที่มีโอกาสได้เข้าไป Seoul ครับ ไปกับเพื่อนรูมเมทชาวปารากวัย ที่ไม่กลัวหลงเลย แค่ตามป้ายก็เพียงพอกับการที่เค้าจะไปหาอะไรเที่ยวได้ที่ Seoul  ก็เลยไปหาอะไรกินที่ตลาดนัมแดมุนแล้วก็มีโอกาสได้เตลิดไปหอคอย N Seoul Tower หนึ่งในแลนด์มาร์คของกรุงโซล

สิ่งที่ได้เรียนรู้…

ผมภูมิใจครับ ที่มีโอกาสได้มาเป็นนักเรียนทุนที่ประเทศนี้ ส่วนหนึ่งก็เป็นความภาคภูมิใจของตัวเองที่อยากจะลองใช้ชีวิตในต่างประเทศดูเหมือนกัน แม้ว่าตอนที่คิดนั้น ก็ไม่ได้คิดถึงสิ่งต่างๆที่มันจะต้องยอมรับ และเปลี่ยนแปลงตัวเองมากขนาดนี้ ในหลายๆเรื่องที่กล่าวมาข้างต้นครับแต่สำคัญที่สุดคือ เมื่อได้รับโอกาสที่ดีเช่นนี้มา ก็ต้องแปลงสิ่งรอบข้างให้เป็นประโยชน์ โดยการนำมาเรียนรู้ ให้เป็นคุณครูของเราได้ทุกอย่าง ทุกความสำเร็จวันนี้ ก็ขอขอบพระคุณทุกๆคนครับที่ให้กำลังใจ และคอยเป็นเบื้องหลังตลอด นับจากนี้ ก็ขอให้ทุกท่านได้ติดตามผลงานต่อไปโดยตั้งใจว่าจะนำเรื่องราว ประเด็นที่น่าสนใจในเกาหลี มาเล่าให้ผู้อ่านได้ติดตามครับ แต่บอกไว้ก่อนว่า อาจจะเป็นบล็อกสั้นๆ ก็อย่าลิมติดตามกันนะครับ 😉